ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΚΑΡΙ
Τα βήματα μου με οδήγησαν
και παλι
στο λιμανάκι το μικρό το ερημωμένο
να δώ εκείνο το σκαρί στο
ακρογιάλι
που τοσα χρόνια μοναχό ειν
αραγμένο
Διπλα να κάτσω και
κουβέντα να του πιάσω
και να μου πεί ποια ειν η
μοίρα του η σκληρή
που το οδήγησε σ αυτό το
λιμανάκι
και ν’απομήνει ένα έρημο
σκαρί.
Κάθομαι δίπλα του μ αυτό
δε μου μιλάει
Παρακαλώ το !μα
σωπαίνει!Ούτε λεξη!
Κι ενώ στα μάτια πια το δάκρυ μου κυλάει
Χωρίς να θέλω εις τη πρύμη του θα τρέξει.
10/12/2001